Η Ελλάδα, λόγω της γεωγραφικής της διάταξης με πολλά νησιά και εκτεταμένο παράκτιο περιβάλλον, έχει διαχρονικά έντονο ενδιαφέρον για ναυτικές αποτρεπτικές δυνατότητες. Τα αντιπλοϊκά βλήματα αποτελούν κρίσιμο εργαλείο στο ναυτικό πόλεμο για την αντιμετώπιση εχθρικών πλοίων μεγάλου ή μεσαίου εκτοπίσματος.
Το Πολεμικό Ναυτικό της χώρας βασίζεται σήμερα σε ξένες λύσεις όπως τα γαλλικά EXOCET MM40 Block 3C, αλλά έχουν υπάρξει και εγχώριες προσπάθειες ανάπτυξης, όπως το πρόγραμμα HSC‑1 “Makedon” από την BSK Defence για ελληνικό πύραυλο τύπου κρούζ (cruise missile), αν και δεν έχει φτάσει σε γραμμή παραγωγής και παρέμεινε μόνο ως σχέδιο.
Η ιδέα του πρώτου ελληνικού αντιπλοϊκού βλήματος συνδέεται περισσότερο με ερευνητικές και σχεδιαστικές πρωτοβουλίες, με στόχο μελλοντική ανάπτυξη σε συνεργασία με διεθνείς βιομηχανίες.
Ο σχεδιασμός μπορεί να στηριχθεί σε στοιχεία υπαρχόντων βλημάτων, για την αξιοποίηση τεχνολογίας, υποσυστημάτων και αισθητήρων. Η Ελλάδα μπορεί να αναπτύξει σταδιακά ένα βλήμα με βασικά χαρακτηριστικά υπερηχητικής ή υποηχητικής ταχύτητας, sea-skimming δυνατότητες, καθοδήγηση GPS/INS και ραντάρ τερματικής φάσης, ενώ τα πιο κρίσιμα εξαρτήματα όπως ο κινητήρας και τα ηλεκτρονικά μπορεί να προέρχονται από διεθνείς συνεργασίες (Γαλλία, Ινδία, Ισραήλ, Σουηδία, Πολωνία, Αυστρία, Τσεχία, Νότια Κορέα, Ιαπωνία) με μεταφορά τεχνολογίας.
Ο σχεδιασμός θα πρέπει να ενσωματώνει συστήματα ασφαλείας, αυτοπροστασίας και διαλειτουργικότητας με τα CMS (ΣύστημαΔιαχείρισης Μάχης) του Πολεμικού Ναυτικού, και να μπορεί να εκτοξευθεί από πλοία, υποβρύχια ή παράκτιες πλατφόρμες. Ο σχεδιασμός και η χρησιμοποίηση ενός εγχώριου CMS για ορισμένα πλοία μας (κατηγορίας πυραυλακάτου και κορβέτας) και παράκτιους εκτοξευτές ΔΕΝ είναι εκτός των δυνατοτήτων μας, μπορεί αν σχεδιαστεί και να κατασκευαστεί γρήγορα και θα το αναλύσω σε επόμενο άρθρο μου.
Το υποηχητικό αντιπλοϊκό βλήμα RGM-21 (SSM-21) Kanaris (Rocket Ground Missile, Rocket Ground-to-Surface/Surface to Surface - Twenty Οne Kanaris) που προτείνω, αντλεί το όνομα του από τον Έλληνα επαναστάτη και ναύαρχο του 1821 αλλά και μετέπειτα πρωθυπουργό (5 φορές!) Κωνσταντίνο Κανάρη από τα ιστορικά Ψαρά. Είναι ο Έλληνας ναύαρχος και πυρπολητής που ανατίναξε το 1822 την ναυαρχίδα του Τουρκικού στόλου, καίγοντας και πνίγοντας ζωντανό μεταξύ άλλων και τον Τούρκο ναύαρχο Νασουχζαντέ Αλί Πασά, πιο γνωστός ως Καρά Αλί Πασάς.
Ανεπίσημα όμως τα αρχικά ΚΑΝΑRIS θα σημαίνουν και τα εξής:
1) Kill Any Navy Assailant Rapidly In Strike = Καταστρέφει Οποιονδήποτε Ναυτικό Επιτιθέμενο Αμέσως με Χτύπημα.
2) Keeper Against Naval Aggressors Rising In Strength = Φύλακας κατά των Ναυτικών Επιτιθέμενων Αναδύεται με Δύναμη.
3) "Καναρίνι".
Τα τεχνικά χαρακτηριστικά θα είναι μήκος 4,5 έως 6 μέτρα, διάμετρο 300 ‑ 350 χιλιοστά, βάρος εκτόξευσης 700 ‑ 1000 κιλά και κεφαλή εκρηκτικού βάρους 150‑200 κιλών.
Η ταχύτητα πλεύσης μπορεί να είναι 0,8 ‑ 0,95 Mach με τερματική φάση 1,1 ‑ 1,2 Mach, ενώ το βεληνεκές (μαζί με άλλες βελτιώσεις) θα φτάνει τα 70, 120 και 200 χιλιόμετρα διαδοχικά στις εκδόσεις RGM-21A, RGM-21B, RGM-21C.
Η πλεύση κοντά στη θάλασσα (sea-skimming) μπορεί να γίνει σε ύψος 5 ‑ 10 μέτρων, με καθοδήγηση GPS/INS, ραντάρ και υπέρυθρους αισθητήρες, ενώ τα ηλεκτρονικά αντιμέτρων ECCM και η δυνατότητα αντιπαρακολούθησης θα ενισχύουν την επιβιωσιμότητα.
Ο κινητήρας μπορεί να είναι turbojet ή στροβιλοκινητήρας με στερεού καυσίμου booster για εκτόξευση. Το βλήμα μπορεί να διαθέτει μέτρα χαμηλής ανιχνευσιμότητας, όπως ειδικά υλικά ή γεωμετρία stealth, ενώ η αυτοκαταστροφή σε περίπτωση αποτυχίας εκτόξευσης είναι αναγκαία για ασφαλή λειτουργία.
Όσον αφορά το οικονομικό κόστος, η κατασκευή μιας πρώτης ελληνικής έκδοσης εκτιμάται στα 2 ‑ 2,5 εκατομμύρια ευρώ ανά βλήμα, ανάλογα με τα εισαγόμενα υποσυστήματα, τον κινητήρα και τα ηλεκτρονικά.
Ένα αρχικό πρόγραμμα παραγωγής 20 βλημάτων θα απαιτούσε προϋπολογισμό περίπου 32 ‑ 50 εκατομμύρια ευρώ. Αν συμπεριληφθούν δοκιμές, ανάπτυξη υποδομών παραγωγής και εκπαίδευση προσωπικού, το συνολικό κόστος της πρώτης φάσης ανάπτυξης και ενσωμάτωσης μπορεί να φτάσει τα 70 ‑ 100 εκατομμύρια ευρώ.
Η επόμενη φάση, με μαζική παραγωγή 50‑100 βλημάτων και βελτιώσεις στην τεχνολογία, θα μπορούσε να φτάσει συνολικά τα 200 εκατομμύρια ευρώ, παραμένοντας ωστόσο χαμηλότερη από την αγορά ξένων βλημάτων με παρόμοια χαρακτηριστικά, λόγω εγχώριας παραγωγής και σταδιακής ανάπτυξης τεχνολογίας.
Συνολικά με μια δαπάνη 300 εκατομμυρίων ευρώ μπορούμε να αναπτύξουμε την πρώτη γενιά Ελληνικών αντιπλοϊκών πυραύλων που θα έχουν και ξένα εξαρτήματα μέσα ενώ μια δαπάνη άλλων 250 εκατομμυρίων ευρώ μπορούμε να είμαστε πλήρως ανεξάρτητοι σε όλα τα εξαρτήματα. Με 500 εκατομμύρια ευρώ εξασφαλίζουμε 100% Ελληνικό πύραυλο σε σχεδιασμό και παραγωγή και μπορούμε να αυξήσουμε το πυραυλικό πλέγμα με εκτοξευτές ξηράς από Θράκη μέχρι Κάρπαθο μετατρέποντας σε ελληνική λίμνη το Αιγαίο και ασκώντας στη συνέχεια το νόμιμο δικαίωμα μας χωρικών υδάτων στα 12 μίλια.
Αυτό ΔΕΝ σημαίνει ότι δεν θα συνεχίσουμε να αγοράζουμε και ξένους αντιπλοϊκούς πυραύλους ειδικά ως εξοπλισμό των μεγαλύτερων εκ των πλοίων μας. Απλά ο Ελληνικός πύραυλος RGM-21 Kanaris θα μας δώσει και πρωτοφανή πυραυλικό όγκο που θα ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ και σαν σκέψη να αμφισβητηθεί το νόμιμο δικαίωμα της Ελλάδα στα 12 μίλια.
Κι όσοι αντιδράσουν στο πεδίο, τότε θα υποστούν νέο 1912. Ήδη μπορούμε (γι' αυτό εμμονικά ζητάνε αποστρατικοποίηση νησιών μας) απλά τότε θα είμαστε και πιο άνετοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου