Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2024

Ο γεωπόνος της ΕΟΚΑ (ποίημα)

 


Από την ποιητική συλλογή "Η Ελλάδα ζει" του Γιώργου Χ


"Ο γεωπόνος της ΕΟΚΑ"


Ο Κυριάκος Μάτσης, ο ήρωας της ΕΟΚΑ,

Πολέμησε γενναία, ένας αετός στον αγώνα,

Με το όπλο στο χέρι, τη ψυχή του φωτεινή,

Για την πατρίδα μια τρέλα, μια θυσία με τιμή.


Άσσος στο σημάδι,

πρώτος στα εκρηκτικά.

αλύγιστος στις ανακρίσεις,

ξεκλείδωνε της φυλακής τη κλειδαριά.


Και οι σκληροί ανακριτές, φώναξαν με οργή,

απηύδησαν με του γεωπόνου την αντοχή,

σαν δέντρο δυνατό που αντέχει σε καταιγίδα δυνατή,

όλα τελείωσαν του έλεγαν, "μην έχεις εμμονή".


Τίποτα δεν τελείωσε,

Τίποτα και ποτέ,

πάρε τα χρήματα  σου, 

βγες έξω λόρδε Βρετανέ.


Χωρίς φόβο, χωρίς δισταγμό,

Με καρδιά γεμάτη πάθος για ιερό σκοπό,

έδωσε τα πάντα, χωρίς λυγμό,

Για την Κύπρο, για το νησί,  με βήμα πάντα γοργό.


Στους αγρούς του νησιού, στη γη του αγαπημένη,

Περίμενε τη στιγμή που θα δει τη γη να ανθίζει ξανά, αναστημένη.

Αγωνιζόταν για τη λευτεριά, με την πατρίδα στην καρδιά,

Που θα του χάριζε καρπούς, ειρήνη και ελπίδα.


Με τη γνώση του γεωπόνου, θεμέλιο της πατρίδας,

Προσπαθούσε να θρέψει τη γη, να την κάνει πάλι καρπερή και ελπιδοφόρα.

Μα και στους αγώνες της ΕΟΚΑ, πάντα μπροστά,

Ρήτορας στις ομιλίες, με το βλέμμα του να πετάει φωτιά.


Η θυσία του ποτέ δεν θα σβήσει, θα μείνει ζωντανή,

Η θύμησή του θα 'ναι πάντα αληθινή

Το αίμα του που χύθηκε για την ελευθερία,

Στον αέρα της Κύπρου, στους νέους, ψιθυρίζει την αθανασία.


Η μορφή του, ψηλά, στον ουρανό μας να κοιτά,

Συμβολίζει τη δύναμη που ποτέ δεν πεθαίνει,  θα ζει, παντοτινά.

Κάθε γωνιά της Κύπρου, κάθε βράχος και χώμα,

Φέρει τη μνήμη του, κι ας περνάνε τα χρόνια.


Με τα μάτια του να κοιτάζουν τη θάλασσα της ελευθερίας,

Με τις πράξεις του να σβήνουν τις Εθνοκτόνες μορφές δειλίας,

Οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ, σαν επίλεκτο τάγμα στην γραμμή, 

Κι ο Μάτσης πάντα πρώτος, σημαιοφόρος, με τη γνωστή του φωνή.


Η θυσία του ποτέ δεν θα σβήσει,

Σαν ήλιος που ανατέλλει την αυγή.

Σαν χελιδόνι για μια νέα εποχή,

Με μια Κύπρο Ελεύθερη, μια Ελλάδα ισχυρή.


Για την Κύπρο, τον Ελληνισμό, 

για το μεγάλο του όνειρο, τον αγώνα του τον αληθινό,

Κυριάκο Μάτση, λουλούδια στην ψυχή σου,

στρατιωτικά Εν Τούτω Νίκα σε χαιρετώ.






Διαβάστε περισσότερα "Ο γεωπόνος της ΕΟΚΑ (ποίημα)"

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2024

Ο Αεροπόρος (ποίημα)


Από την ποιητική συλλογή " Η Ελλάδα ζει", του Γιώργου Χ.


"Ο Αεροπόρος"


Στον ουρανό, ψηλά, ο Ιωάννης Χαλκιάς πετά,

Για την Ελλάδα, για την Λευτεριά,

1917, ο πόλεμος τον καλεί,

Με την Πατρίδα στο νου, το θάρρος του δεν υποχωρεί.


Αριστούχος στη Γαλλία,

Στην Ελλάδα γυρνάς,

χωρίς στρατιωτική ακαδημία,

ως  αξιωματικός πετάς.


Επιδρομέας των Δαρδανελίων και των Ισλαμικών οχυρών,

Τρόμος των Τούρκων και των Γερμανών,

Χαλκιάς αεροπόρος,  πρώτος πάντα εθελοντής, 

Πρώτος στις αερομαχίες, δεινός βομβαρδιστής.


Ανθυποσμηναγός - Σημαιοφόρος,

ήρεμος και γλυκός, 

σε ηλικία  ο  μικρότερος και πιο ορμητικός, 

ιπτάμενος άσσος και τρομερός.


Γεράκι του πολέμου, φτερούγιζε ψηλά,

Μα δεν ήξερε πως η μοίρα θα τον κυνηγούσε κοντά,

Η Τουρκία, άγρια, με βία και φρικτή οργή,

Τον πήρε αιχμάλωτο, για να τον βασανίσει εκεί.


Μάτωσε η καρδιά του, αλλά δεν λύγισε η ψυχή,

Στη σκλαβιά, η Ανδρεία ήταν εκεί,

Με τα χτυπήματα και τα μαρτύρια, τον έθαψαν στον πόνο,

Μα ο ήρωας Ιωάννης  ζει για πάντα στον πόθο.


Η θυσία του φωτίζει, σαν αστέρι στον ουρανό,

Το αίμα του χύθηκε για το φως  του Χριστού το αληθινό,

Ιωάννη, με τα φτερά και την ψυχή δυνατή,

Θα ζεις αιώνια, με ιστορία, λαμπρή, φωτεινή.


Αεροπόρε λεβέντη,

 με γαλανόλευκο σταυρό στα φτερά σου πετάς,

Στο πιλοτήριο πάντα τρέχοντας ορμούσες,

φωνάζοντας, Ζήτω η Ελλάς!


Διαβάστε περισσότερα " Ο Αεροπόρος (ποίημα)"

Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2024

Αντίσταση (ποίημα)

 



Από την ποιητική συλλογή "Η Ελλάδα ζει" του Γιώργου Χ.



Αντίσταση


Μας θέλουν να σιωπούμε, να μην αντισταθούμε,

Μα η αλήθεια θα φανεί, ό,τι κι αν προσπαθήσουν να κρύψουν.

Με τα λόγια τους θολώνουν, τα ήθη να τα σβήσουν,

Όμως εμείς δεν θα λυγίσουμε, δεν θα τους αφήσουμε να νικήσουν.


Με τη μάσκα του «καλού», την ελευθερία κρύβουν,

Μα τα λάθη τους κι η υποκρισία τώρα δεν θα συγχωρεθούν.

Το φως της παράδοσης, η πίστη μας, αλάνθαστο,

Η "νέα τάξη" τους θα πέσει, το ψέμα τους αδύναμο και σάπιο.


Αυτοί που μιλούν για «ελευθερία» με δεσμά στα χέρια,

Θέλουν να πνίξουν την αλήθεια, να σβήσουν τις παλιές μας ρίζες, τις αιώνιες.

Μα η φωνή του λαού δεν τους φοβάται, και πάντα θα αντηχεί,

Γιατί το φως της Ελλάδας ποτέ δεν θα σβήσει, η ιστορία μας πάντα θα ζει.


Στη μάχη για τη δόξα, το πνεύμα μας δυναμώνει,

Και το ψέμα τους, στην αυγή, σιγά σιγά αποκαλύπτεται και σβήνει.

Η πίστη μας είναι ο φάρος, που φωτίζει το σκοτάδι,

Και οι προδότες, όσο κι αν προσπαθήσουν, δεν θα βρουν ποτέ ησυχία ή γαλήνη.


Η αλήθεια είναι ανίκητη, όσο κι αν τη σβήνουν,

Η φωνή της θα αντηχεί, και αυτοί θα σιωπούν.

Με κάθε βήμα που κάνουν, το λάθος τους μεγαλώνει,

Μα η Ελλάδα μας αντιστέκεται, το μέλλον της δεν πεθαίνει.


Για το μέλλον μας θα πολεμήσουμε, την αλήθεια θα κρατήσουμε,

Οι ψεύτες και οι προδότες, μαζί τους θα τους αφήσουμε.

Με σθένος και πίστη, στο φως θα περπατήσουμε,

Και οι σκοτεινές εποχές τους μια μέρα θα εξαφανιστούν.

Διαβάστε περισσότερα "Αντίσταση (ποίημα)"

Άγγελο αγγελώ (ποίημα)


Από την ποιητική συλλογή "Η Ελλάδα ζει", του Γιώργου Χ.

 

Άγγελο αγγελώ


" Άγγελο αγγελώ",

Ο δρόμος της αλήθειας,

το μήνυμα με κώδικα 

το μόνο αληθινό.


" Άγγελο αγγελώ"

φώς η κάμαρα πλημμύρισε

λουλούδια γύρω μας εμύρισε

υπέροχο και ζωντανό.


Αρχάγγελε Μιχαήλ, 

η θεϊκή σου φωνή,

Στην κρίσιμη ώρα, 

φρουρός της ψυχής μου, 

παντοτινός οδηγητής και αυγή.


Με το σπαθί σου κρατάς τον ουρανό, 

ακατάβλητος στη μάχη,

Και το φως σου θωρακίζει τον κόσμο, 

σαν αστραπή που την καταιγίδα θα σπάσει.


Στην Πίστη σου, αμετάβλητος και σταθερός,

Με την αστραπή του σπαθιού σου, 

διώχνεις κάθε κακό, 

ακατάβλητος και σθεναρός.


Ω Αρχάγγελε Μιχαήλ! Μέγα Ταξιάρχη,

Μιχάλη πανύψηλε,  Μιχάλη ανίκητε στην μάχη,

Η αφοσίωση σου, η Πίστη σου, 

τους κάνει όλους τους στάχτη!



Διαβάστε περισσότερα "Άγγελο αγγελώ (ποίημα)"

Δεν πουλιέμαι (ποίημα)


Από την ποιητική συλλογή "Η Ελλάδα ζει" του Γιώργου Χ.


"Δεν Πουλιέμαι"


Δεν πουλιέμαι στην εταιρεία, την πίστη μου δεν την ξεχνώ,

Η καρδιά μου χτυπά για την Πατρίδα, μόνο αυτή λαχταρώ.

Με σθένος και με τιμή, πολεμώ τον προαιώνιο αλλόθρησκο εχθρό,

Από τις κορφές του Ολύμπου ως τη θάλασσα,

η Ελλάδα πάντα θα είναι η καρδιά μου, μια αλήθεια και μια φωτιά.


Δεν παίρνουν την ψυχή μου με χρήματα και κολακείες

Πως θα μπορούσα άλλωστε να αντισταθώ στις Ερινύες; 

25 Νοεμβρίου 2015, ημερολόγιο πορείας.



Διαβάστε περισσότερα "Δεν πουλιέμαι (ποίημα)"

Το Φως της Πατρίδας (ποίημα)



Από την ποιητική συλλογή  "Η Ελλάδα ζει" του Γιώργου Χ,


"Το Φως της Πατρίδας"

Στο βλέμμα της αυγής, η γη μας λάμπει,
Η Ελλάδα, με καρδιά που πάντα σφύζει και πάλλει.
Η θάλασσα ψιθυρίζει ιστορίες παλιές,
Και ο αέρας θυμίζει θυσίες ηρωϊκές 

Τα βουνά μας, περήφανα, στέκουν σε σιωπή,
Κάθε πέτρα και χώμα, μια υπόσχεση, μια τιμή.
Οι ήρωες μας κοιτούν από το φως του ουρανού,
Και η καρδιά μας χτυπά αλήθεια Χριστού.

Μέσα στους αιώνες, η ελπίδα ανθεί,
Μια Ελλάδα αθάνατη, πάντα θα ζει,
Στα πρόσωπα των νέων, στις σημαίες ψηλά,
Στο αίμα των προγόνων, στην αλήθεια και τη φωτιά.

Με το χέρι ψηλά, την πατρίδα φυλάμε,
Για το μέλλον και το παρελθόν, πάντα κοιτάμε,
Για τη λευτεριά, για το δίκιο και την τιμή,
Η Ελλάδα ζει, και πάντα θα ζει στη ψυχή.

Διαβάστε περισσότερα "Το Φως της Πατρίδας (ποίημα)"