Μαθηματικό Μοντέλο: Ναυτικές vs Χερσαίες Δυνάμεις σε Παγκόσμιο Πόλεμο.

Γράφει ο Γιώργος Χ

Για ποιους λόγους θα νικήσουν οι Δυτικές δυνάμεις.

Για ποιό λόγο ΔΕΝ θα υπάρξει χρήση πυρηνικών όπλων κι αν υπάρξει θα είναι εξαιρετικά περιορισμένη σε επίπεδο μικρότερο 66% - 93,7% από Χιροσίμα και Ναγκασάκι.

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Για ποιους λόγους θα νικήσουν οι Δυτικές δυνάμεις.

Α) Αρχικές παραδοχές:

1) Οι Δυτικές δυνάμεις έχουν πλεονέκτημα στη ναυτική ισχύ και παγκόσμια εμβέλεια.

Διατηρούν ξεκάθαρο ποσοτικό και ποιοτικό πλεονέκτημα αεροπλανοφόρων και ελικοπτεροφόρων με της Δύσης και των Ασιατικών συμμάχων της (Ιαπωνία, Νότια Κορέα) να ξεπερνούν συνολικά τα 20 ενώ των Ανατολικών ΔΕΝ ξεπερνούν τα 9 εκ των οποίων μόνο το 1/3 μπορεί να θεωρηθεί ποιοτικά ισάξιο των Δυτικών.

Όσον αφορά τους πολυδιαφημισμένους πολυηχητικούς πυραύλους τελευταίας γενιά των Ανατολικών, διαθέτουν και οι Δυτικοί χωρίς να τους διαφημίζουν.

Ο ναυτικός στόλος επιφανείας της Κίνας είναι μεγάλος και ποσοτικά οριακά ανώτερος των ΗΠΑ ωστόσο το είδος των πλοίων, το οπλικό τους φορτίο και η ικανότητα ηλεκτρονικών παρεμβολών τους αν και υψηλή ΔΕΝ μπορεί αν σταθεί απέναντι στο US Navy που στο τέλος θα επικρατήσει ακόμα κι αν χάσει τα 2/3 των αεροπλανοφόρων του.

2) Οι Ανατολικές δυνάμεις (Ρωσία, Κίνα και μικρότεροι σύμμαχοι τους) βασίζονται σε τεράστια χερσαία στρατεύματα, αλλά με περιορισμένη ναυτική ισχύ επιφανείας και παγκόσμια προβολή.

3) Ο πόλεμος είναι παγκόσμιος, δηλαδή σημαντικές ναυτικές διαδρομές και πολεμικές ζώνες σε πολλές ηπείρους. Σε άλλες περισσότερο, σε άλλες λιγότερο αλλά σχεδόν παντού.

Β) Οι μεταβλητές:

Nw: Ναυτική ισχύς Δυτικών (πολεμικά πλοία, αεροπορία, υποβρύχια, εφοδιαστική αλυσίδα στη θάλασσα).

Le: Χερσαία ισχύς Ανατολικών (στρατεύματα, άρματα, εφοδιαστική αλυσίδα σε ξηρά).

S: Στρατηγική προβολή και εμβέλεια (πχ. έλεγχος θαλάσσιων δρόμων, βάσεων κλπ).

R: Ανθεκτικότητα και ικανότητα εφοδιασμού σε παρατεταμένη σύγκρουση.

P: Πολιτική ενότητα και οικονομική ισχύς.

Γ) Βασικές σχέσεις:

1) Παγκόσμια προβολή ισχύος μέσω θάλασσας:

S ∝ Nw

​Όσο μεγαλύτερη η ναυτική ισχύς, τόσο μεγαλύτερη η στρατηγική εμβέλεια και έλεγχος κρίσιμων σημείων, όπως θαλάσσιες οδοί και απομακρυσμένες βάσεις.

2) Εφοδιαστική δυνατότητα:

R= f (Nw,Le​)

Η ικανότητα εφοδιασμού εξαρτάται τόσο από ναυτικές γραμμές (που ελέγχονται από Δυτικούς) όσο και από χερσαίες γραμμές (Ανατολικοί).

Η ναυτική ισχύς δίνει πλεονέκτημα μακροπρόθεσμa, επειδή ελέγχει παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες.

3) Πολιτική και οικονομική σταθερότητα:

P= Pw ​− Pe​

Η διαφορά στην πολιτική συνοχή (δημοκρατικές χώρες εναντίον αυταρχικών καθεστώτων) και οικονομική ισχύ μεταξύ Δυτικών και Ανατολικών επηρεάζει την ικανότητα να συνεχιστεί ο πόλεμος.

Δ) Κριτήριο Νίκης:

Ο νικητής είναι αυτός που διατηρεί την υψηλότερη λειτουργική ισχύ 𝐹 σε βάθος χρόνου:

F= αNw​ × S × R + βLE ​× R + γP

όπου:

- Πρώτον, α,β,γ είναι σταθμιστικοί παράγοντες με α > β λόγω του παγκόσμιου χαρακτήρα της σύγκρουσης και του Δυτικού ναυτικού πλεονεκτήματος.

- Δεύτερον, ο συνδυασμός ναυτικής ισχύος, στρατηγικής εμβέλειας και εφοδιασμού είναι καθοριστικός.

Οι δυτικές δυνάμεις έχουν μεγαλύτερο Nw και άρα μεγαλύτερο S και καλύτερο έλεγχο των εφοδιαστικών γραμμών (R), που είναι κρίσιμος παράγοντας στον παγκόσμιο πόλεμο.

Οι ανατολικές δυνάμεις έχουν μεν μεγαλύτερο Lg, αλλά περιορισμένη προβολή ισχύος σε παγκόσμιο επίπεδο και εξαρτώνται από χερσαίες γραμμές που είναι πιο εύκολο να διακοπούν.

Η πολιτική και οικονομική ισχύς (P) των Δυτικών παραμένει ακόμα ισχυρή (γι' αυτό οι Ανατολικοί θέλουν ένα νέο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα όπως είπαν χθές στη Σύνοδο τους στην Κίνα όλα τα "καλά παιδιά μαζεμένα) και τους δίνει πλεονέκτημα στη μακροχρόνια αντοχή.

Συνεπώς: Fw > Fe​

ΚΑΙ ΑΡΑ οι Δυτικές ναυτικές δυνάμεις θα πολεμήσουν ΕΓΚΑΙΡΩΣ και θα νικήσουν "στα σημεία" τις Ανατολικές χερσαίες δυνάμεις σε παγκόσμιο πόλεμο.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΘΕΜΑ: Για ποιό λόγο ΔΕΝ θα υπάρξει χρήση πυρηνικών όπλων κι αν υπάρξει θα είναι εξαιρετικά περιορισμένη σε επίπεδο μικρότερο 66% - 93,7% από Χιροσίμα και Ναγκασάκι.​

Θεμελιώδης Αρχή του Μαθηματικού Μοντέλου που παρουσιάζω είναι ότι η χρήση πυρηνικών όπλων επιφέρει αμοιβαία καταστροφή MAD ( =Mutual Assured Destruction ), ενώ η χρήση συμβατικών όπλων επιτρέπει πολιτικά ελεγχόμενο πόλεμο.

Οι Μεταβλητές:

P: Πιθανότητα χρήσης πυρηνικών.

Cs: Κόστος συμβατικού πολέμου.

Cn: Κόστος πυρηνικού πολέμου (τεράστιο).

Us: Ωφέλεια από συμβατικό πόλεμο.

Un: Ωφέλεια από πυρηνικό πόλεμο.

D: Πιθανότητα αποτροπής (deterrence factor).

R: Ρίσκο πολιτικής αποσταθεροποίησης μετά από χρήση πυρηνικών.

A: Αντίποινα (αντίδραση από άλλες πυρηνικές δυνάμεις)

Οποιοδήποτε κράτος πυρηνική δύναμη επιλέγει να χρησιμοποιήσει πυρηνικά ΑΝ ισχύει:

Un​ − Cn ​+A < Us​ − Cs

Πιο απλά:

​

P = Un​ − Cn ​+A + R​ / Us - Cs

Όταν:

Cn ≫ Cs, τότε ο πυρηνικός πόλεμος έχει υπερβολικά μεγάλο κόστος (ανθρωπιστικό, γεωπολιτικό, περιβαλλοντικό)

A ≫ 0, τότε τα αντίποινα είναι σχεδόν βέβαια (λόγω MAD δηλαδή Mutual Assured Destruction)

​

R > 0, τότε η πυρηνική χρήση οδηγεί σε διεθνή απομόνωση και πολιτική κατάρρευση.

Όσο λοιπόν:

Us​ − Cs​ > Un​ − Cn​ +A + R

τόσο ο πόλεμος θα παραμένει συμβατικός χωρίς χρήση πυρηνικών όπλων ακόμα και του πιο μικρού (1 κιλοτόνου).

ΔΗΛΑΔΗ, παρά τους λεονταρισμούς, αν η πολιτική ωφέλεια από συμβατικό πόλεμο είναι μεγαλύτερη από την πιθανότητα πυρηνικής αυτοκαταστροφής, τα κράτη θα επιλέγουν να πολεμήσουν με συμβατικά μέσα.

Οι πυρηνικές δυνάμεις γνωρίζουν πως κανείς δεν «κερδίζει» έναν πυρηνικό πόλεμο.

Ο παγκόσμιος πόλεμος θα είναι:

1) Πολύπλευρος και μετωπικός, αλλά θα αποφεύγει κόκκινες γραμμές που οδηγούν σε πυρηνικά.

2) Περιορισμένος γεωγραφικά, με έμφαση σε ελεγχόμενα μέτωπα (π.χ. Ευρώπη, Ειρηνικός, Μέση Ανατολή).

3) Κλασικών συμβατικών στρατευμάτων (τανκς, πεζικό, αεροπορία κτλ), υψηλής τεχνολογίας, με drones, ναυτική ισχύ, κυβερνοπόλεμο, δορυφορικές επιχειρήσεις. και πολυηχητικούς πυραύλους τελευταίας γενιάς 10+ Mach.

Η ύπαρξη αυτών των τελευταίων πυραύλων που ανέφερα λειτουργεί ως πολιτικοστρατιωτική στρατηγική διέξοδος σε μια σειρά πληγμάτων που μέχρι και πριν το 2010 η χρήση πυρηνικών (ακόμα και του πιο μικρού) ήταν απαραίτητη.

Συνολικά ΑΝ στη χειρότερη χρησιμοποιηθούν κάποια πυρηνικά όπλα αυτά ΔΕΝ θα ξεπεράσουν συνολικά σε ισχύ τους 10 κιλοτόνους, δεν θα πέσουν στην Ευρώπη και προς σύγκριση ο πλανήτης άντεξε συνολικά 35 (15+20) κιλοτόνους σε Χιροσίμα και και Ναγκασάκι καθώς και 2.056 υπόγειες, υποθαλάσσιες και ατμοσφαιρικές πυρηνικές δοκιμές από το 1945 μέχρι το 1998 αλλά και την τελευταία υπόγεια της Βόρειας Κορέας το 2017.